Zuigmondje

1 augustus 2013 1 Door robzter

image

En toen was het opeens weer zomer. Ja, de koude spa rood kan door hoor! Poe hee. Eenmaal uit bed gepest door Agnes moest de dag dan toch maar beginnen. Man oh man. Wat voelde ik me uitgeslapen maar niet heus. En dat terwijl ik gisteren tot half acht ‘s avonds in m’n nest had liggen stinken. En er gewoon weer om half elf in. En pitten. Vanochtend om half twaalf was ik er dus uit.
Ja, en nu? Nou, boodschappen. Altijd weer die boodschappen. Daarnaast had de stofzuiger het eergisteren begeven onder het motto: ‘Je gaat zelf maar lekker zuigen, kreng!’. Gelukkig had Koos de inmiddels vintage Nilfisk van Agnes nog staan. Alleen het zuigmondje bleek versleten. Vandaar dat we eerst naar de Blokker gingen. ‘Universele zuigmond’ stond er op het exemplaar dat we aantroffen. Die namen we dus ik pakte hem uit het rek. Naar de kassa. Er waren maar twee mensen voor ons. Wat dus meeviel. Dachten we. Vergis je nooit in bejaarde dames bij de kassa. Batterijen moest ze hebben. Van die kleintjes. Het kassameisje haalde een pakje AA-tjes tevoorschijn. Nee, die waren het niet. Deze waren te groot. Er verscheen een doosje AAA-tjes ten tonele. Nee, ook niet. Te klein! Als ze die erin (waarin?) deed, hield ze ruimte over. Je begrijpt dat mijn nieuwsgierigheid gewekt was. Om niet te zeggen dat mijn ranzige fantasie op hol sloeg. Volgens het dametje moest er beslist nog een maat tussen zitten. Echt waar hoor. Dit duurde zo wel even.
Eindelijk waren mijn zuigmond en ik aan de beurt. Hè hè… “Dat is dan € (Ik weet het niet meer) alstublieft” Ik stak mijn bankpasje in de daarvoor bestemde gleuf en vroeg:”Kunt u het inpakken? Het is een kadootje voor m’n vrouw.” Waarom moest Agnes zich er nou weer mee bemoeien en zeggen dat het niet ingepakt hoefde. Flauw hoor. Het was een mooi ding. Met twee standen; een om zonder en een om met snor te zuigen. Helemaal geweldig. Behalve dan dat hij niet om de pijp van de Noorman paste. Vandaag doe ik niks meer, morgen brengen we de zuigmond wel weer terug.
Het grote bankhangen ving aan. Jammer dat de Horizon-box van UPC er weer eens de brui aan gaf. Leuk en zogenaamd state of the art maar het blijft tobben. Dan maar geen TV kijken. Ja, ik zit binnen. In de achtertuin is het niet te harden. Een muziekje dan? Nee, blèh, heb ik ook geen zin in. TV kijken wil ik. Maakt me niet uit wat. Oh nee, dat is niet waar. Geen hypervrolijke na’gesynchroniseerde’ Disneyshit met allemaal van die blije eikels. Nee, gadver.
Na een wat late siesta, een biertje en een lauwe douche onderzocht ik het audio-visuele gebeuren eens. Versterker, UPC-box, mediastreamer; kokend heet. Niet normaal. Niet gek dus dat een en ander niet helemaal naar behoren werkte. Vooruit dus maar. Stekkers en snoeren overal uit en de boel anders neerzetten. En alles weer op hoop van zegen aansluiten. Et voila! Het werkte weer. We kunnen weer kijken. De vraag is echter waarnaar. Er is weer eens geen reet op TV vanavond.