Zombie

Een beetje onnozele dag vandaag. Natuurlijk weer veel te laat uit bed. Na er eigenlijk te laat in. Maar ja, je weet hoe die dingen gaan. Of niet. Dan zou ik er ook maar niet bij stilstaan. Slapen, dag-/nachtritme en mijn eeuwige struikelpunt, namelijk het niet goed kunnen doseren van mijn energie, breken me wel op. Als dat slapen nou maar eens goed kwam. Geregeld probeer ik door bijtijds naar bed te gaan een en ander te regelen. Wat dus niet erg lukt. In slaap vallen lukt vaak niet. Ook niet met de Temazepam die ik soms neem.

Deze problematiek moet ik maar eens met een der mij omringende artsen bespreken. Want ik baal er stevig van. Ik mis het grootste gedeelte van mijn dagen en kom zo tot niets. En voor Agnes kan het ook niet leuk zijn. Zit ze de halve dag, of minder, met een zombie op de bank. En dan wil die levende dode ook nog eens na het journaal alweer naar z’n nest. Ja, gezellig. Ik sta op de zwarte lijst van Klaas Vaak.
Pogingen van Agnes om slaapliederen voor me te zingen liepen ook op niets uit. Een beetje moe word ik wel van de materie. En ik denk dat jullie het inmiddels ook een slaapverwekkend verhaal vinden.
Vandaar nu iets heel anders. Misleidende reclame. Allemaal leuk en aardig, maar die reclamecodecommissie zit ook te slapen hoor. Dat ze bij TelSell de boel bijmekaar lopen te besodemieteren, dat moge duidelijk zijn. Maar dat voorheen prestigieuse bedrijven als de lampenfabriek uit Eindhoven de boel belazeren, dat vind ik de bloody limit. De lampies in uit Einhoven hebben een prachtige, en daarom ook stervensdure, friteuse zonder vet in het assortiment. Klinkt gezond. Daar zal m’n cardioloog blij mee zijn. Dus fluks naar de witgoedwinkel. ‘Doe mij die maar.’ Het viel allemaal wat tegen.
Ten eerste moest ik een kwartier op m’n frietjes wachten en bijna een half uur op m’n kroketje. Toen waren de frietjes alweer koud. Dat was alvast een beetje een teleurstellende tegenvaller. En dat gold voor iedereen, want met een gezin met kinderen moet je een hele batterij van die apparaten hebben staan. En een extra groep in de meterkast.
Een hoop afwas ook, stel ik me dan voor. Maar ho, wacht even; De televisiereclame roept dat het apparaat zo in de vaatwasser kan. Zo gezegd, zo gedaan. Bij het uitruimen van de vaatwasser droop er naar mijn mening wel wat veel water uit het apparaat. Ik dacht dat dan wel zo zou horen. Zeg maar net als de airco van een auto waar in pauzes tijdens langere ritten een flinke plas water vanaf komt.
De volgende dag, en hier zal m’n cardioloog niet blij mee zijn, wilden we weer iets frituren zonder olie. Dus ik steek de stekker van de airteuse (?) in de wandcontactdoos en ‘POEF!’ , de hele flat zonder stroom. Nou, bedankt Philips! Ik haal de friteuse weer tevoorschijn. Gezond snacken.
Ik neem wel een appeltje, of zo.