Vakantieman

16 augustus 2013 4 Door robzter

Vandaag eens een blog niet afkomstig van Rob maar van mij.

Woensdag vol goede moed vertrokken richting Austerlitz voor een korte vakantie bij schoonzus en zwager in de achtertuin.
Rob was dinsdag nog even snel naar de fysiotherapie geweest om te kijken of Maarten nog wat los kon krijgen in zijn vreselijk zeer doende nek en schouders.
Dit leek woensdag wel wat beter te gaan, pa en ma oosterboer en Trine en Henny kwamen ook, kortom het was gezellig.
Rob zou lekker blauwe hap koken voor het gezelschap.
Maar rob was zo buiten adem dat Sarah kookte onder toewijzing van rob, en toch heerlijk gegeten wat wil je nog meer.

Dinsdag avond zagen we dat de neurostimulator raar in zijn rug zat, die ging ook zeer doen woensdag dus toch maar even maasstad gebeld. Kom donderdagochtend maar even langs.
Rob was al dagen benauwd (wij dachten bijwerking tramadol) dus opperde ik “als je nou in de auto zit, bel even EMC dan kunnen ze op de poli even luisteren, je ben benauwd en lijkt vocht vast te houden, dikke enkels etc”

Ik zou met de kids naar Walibi gaan ( ik wilde met rob mee, maar zelfs na aandringen mocht dit niet en moest ik echt mee naar Walibi ipv mee naar Rotterdam)

We liepen net in Walibi en rob belde, “ik ben alweer onderweg naar huis” , ow????
Ja naar het EMC dat kon niet, hij moest maar naar zijn huisarts, ja maar we zitten in Zeist, dan ga daar maar naar de huisartsenpost of SEH en als die het nodig vinden dan kan je alsnog naar Rotterdam????? PARDON?
Dus dan denk je we kijken het wel even aan tot dat we weer thuis zijn.
En uiteraard vind rob dat allang best 🙂

S’avonds naar bed gaan werd een drama, liggen ging echt niet, lopen al helemaal niet meer.
Maar dat was al dagen lastig.
Dus toch maar s’ nachts huisarts gebeld, die zou langskomen.
Gelukkig…..
Helaas ik wordt teruggebeld, huisarts komt niet, die vind het te complex en vind dat rob met ambulance naar het UMC moet.
Dus ik zeg nog, dat hoeft niet hoor ik heb zelf een auto en kan hem wel brengen.
De assistente vond het fijn dat ik zo nuchter was, maar mevr dat is echt niet de bedoeling.

Mmmmmm dit zint me niet.
Ambulance arriveert en hij zegt in ieder geval niets te horen bij de longen, dat klinkt hoopvol 🙂
In het ziekenhuis voorbeeldig behandeld, kan niet anders zeggen.
Maar rob had torenhoge hartslag.
Dus na een aantal uren verder, echo, ecg, bloedgas prikken etc etc….kwam de cardioloog nogmaals aan bed.
We willen u toch naar Rotterdam hebben, zo snel mogelijk, wij vinden dat er een biopt gedaan moet worden, een scan en nog andere onderzoeken.

Er is sprake van ritmestoornissen, maar waardoor is niet bekend.
Pompfunktie van het hart is in ieder geval niet goed, BAMMMMM dat komt binnen.

Het kan een longembolie zijn of jawel ze sprak het echt uit een gevreesde afstoting, eerlijkheidshalve gebied me te zeggen dat rob al weken moe is, er eigenlijk al tijden wat grauwig uitziet….en ja dus ook al wel een tijdje benauwd is.
Midden in de nacht uit de regio met de ambulance naar een andere regio vervoerd worden doen ze alleen in bijzonder uitzonderlijke gevallen, dit omdat er ook hier niet zoveel ambulances zijn.
Maar goed om half zes is rob vertrokken en ben ik met schoonzus terug gekeerd naar Austerlitz.
Ik ga straks de spullen in de auto gooien en dan richting huis.
Wat is het moeilijk om je man de ambulance in te zien gaan en niet mee te kunnen.

Alleen nog even tegen hem kunnen zeggen dat hij zich geen zorgen moet maken (dat doe ik wel voor je schat )
Nu in het blokhutje boos liggen zijn op het EMC,……waarom mocht hij niet even langskomen om te laten luisteren, ze weten dat rob nooit belt, als hij belt is het altijd erger dan hij zegt.
Altijd drukken ze je op je hart dat je vroeg genoeg moet bellen, en als je belt krijg je dit als antwoord.
Dan had hij vanmorgen al opgenomen geweest ipv nu, had hem twee ritten in de ambulance bespaard.
De moedeloosheid vannacht in zijn ogen…….zie je wel schat het stopt nooit, ik zag het hem denken.
Hij wordt er zo zat van.

Maar lief hou vol.

IK HOU VAN JE.