Uit eten

Hoe ga je een dag als vandaag omschrijven???
Eigenlijk maar op 1 manier, het was gewoon een k#tdag.
Vanmorgen ging de auto weg, en de ANWB zegt dan een gegarandeerd bod.
Nou nee dus.
Het was al een belachelijk laag bod wat we hadden gekregen, maar toen we er waren werd het belachelijk lage bod ook nog eens gehalveerd.
Maar geen keuze, dus moesten we het accepteren.
Niet genoeg geld in ieder geval om een oud klere autootje voor terug te kopen, niet eens genoeg om een electrische fiets aan te schaffen.

Rob belde toen ik bij hetz zat, ik huilend het bod vertellen.
Rob vroeg me nog even te bellen als ik thuis was.
Ziek, boos en sacherijnig naar huis gegaan met pa, vandaag mag ik er even ziek en sacherijnig van zijn, morgen is het weer over.

Met dank aan het Uwv…..uw instantie om ziek van te worden, of was dat niet de slogan van het Uwv???

Ik belde rob toen ik thuis kwam, en kreeg een huilende rob aan de telefoon.
Ze hebben een verdikking op zijn hartkleppen gevonden…..paniek al om.
Hij zei dat de arts vanmiddag even langs zou komen als ik er vanmiddag ook was.
Gevraagd of ik wat eerder mocht komen, ja ik mocht gewoon gelijk komen, das mooi.
Eerst even langs de toko, kunnen we ons eigenlijk niet permitteren maar fuck the money.

Alles zat tegen maar goed, iets eerder dan normaal in het EMC
De arts kwam langs, rob zijn lange lijn is er af gehaald, leek wat te gaan ontsteken en heeft smetplekken bij die lijn, hup kweken.
Lange lijn op kweek.
Morgen gaat er een nieuwe lange lijn gezet worden bij zijn borstbeen.
De spiegel voor de prograft is te laag (veel te laag, kan komen door antibiotica of medicatie weten ze nog niet) maar is al weer wat aan het opkrabbelen ivm gisteren.
De antibiotica duurt nog zeker vier tot zes weken, het is een gevaarlijke bacterie.
De kleppen zijn inderdaad iets verdikt, maar lekken niet en zitten geen klonters ofzo, dus ze maken zich er niet echt ongerust over.
Er moet binnenkort nog een pet scan, nog een inwendige echo en nog een catheterisatie, en houden zo dan ook de kleppen in de gaten.
Maar als de afstotingsmedicatie spiegel weer boven de 5 is mag hij met infuus naar huis.
Ze verwachten nog een dag of vier.
Gezegd dat hij dinsdag “hart” jarig is en dat het wel heel fijn zou zijn als hij dan thuis zou zijn.
Ik hoop dat ze dat echt gaan proberen, ook op psychisch vlak hebben ze eindelijk het licht gezien.
Het bezoekje aan onze huisarts lijkt echt wel geholpen te hebben.

Toen kwam de voedinsassistente en heeft ons toko voer opgewarmd en hebben we lekker samen van ons eten zitten genieten….en zeiden we tegen elkaar, wat is het leven toch heerlijk.
Wij zitten hier gewoon heerlijk “uit” te eten met de wetenschap dat het uiteindelijk gewoon goed komt.
Ik raak mijn lief nog niet kwijt, we gaan voor nog vele jaren.
Het komt uiteindelijk wel goed.

En ach een auto os maar een auto, blik op wielen….en geld, het is maar geld.
Rijk ben je als je bij de mensen bent die je lief zijn, dat is waar het om draait in het leven.