Toeval?

Het raakt mij verder niet, maar toch. Rijen wanhopige moeders dan wel vaders voor de deuren van Kruidvatten, Etossen en aanverwante dealers van het witte goud. Babyvoeding, Nutrilac, Frisolon, oplosmelk. Op! Nergens meer te krijgen. En waarom? Opgekocht door China. Een oud Haags spreekwoord zegt: Als de Chinezen niet zo zouden kezen, zouden er niet zoveel Chinezen wezen. Een waarheid als een koe. En daar zijn we hier dan mooi klaar mee. De Chinezen zijn er echter nog lang niet klaar mee. Een paar miljard erbij lijkt in het verschiet te liggen. Spermabanken  in het land van bami en foe yong hai bieden riante vergoedingen voor elk viriel kwakje dat gedeponeerd wordt. Consultatiebureaux in Europa raden ouders aan hun zuigeling snel te laten wennen aan gebakken aardappeltjes met biefstuk.
Maar wacht! Lijkt dit verhaal niet wat ver gezocht? Is het niet gewoon een campagne voor de vereniging voor borstvoeding of zo? Dat er helemaal geen tekort aan babymelkpoeder is? Iedere baby aan de de oer-Hollandse roomblanke  dan wel al dan niet licht- of donker getinte tiet. Van die groene puur natuur liefhebbers. Die daarmee eigenlijk de weg bereiden voor het gilde van cosmetisch chirurgen die de lamlendige huidflapjes, overgebleven na het zogen, weer in hun originele staat, maar liever iets pronter, herstellen. Ja, deze wereld steekt niet eenvoudig in elkaar.
Ja, borstvoeding. Dat lijkt me nu ook niet het sterkste punt van de Chinese of Aziatische vrouw, als ik het zo eens bekijk. – Nee, zoek zelf maar een website met plaatjes. – Vandaar natuurlijk die run op Nutrilac en zo.
Ik trek het me verder niet zo aan. Hier hadden we vanavond lekker nasi met vis en pindasaus. En koeienmelk in de koffie. Met een reuzemergpijp