Songfestival

10 mei 2014 1 Door robzter

20140510-234848.jpgAwel, ik ben er wel zo een beetje klaar voor; chips, paprika want oranje, een kratje bier en m’n roze overhemd met bijpassende sokken. Agnes en Mathijs hebben vanmiddag nog even snel de home cinema aan de praat gekregen dus dat is ook in orde. Telefoons uit. Het kan beginnen. Het (Oost-) Europees Songfestival. Dat wordt weer (uit-)lachen geblazen. Ik zag al een dragqueen met een baard. Nou heb ik absoluut niets tegen dragqueens en ook niet tegen baarden. Het is de combinatie van die twee die ik niet zo fijn vind. Dus ik ben benieuwd wat er nog nog meer aan gekkigheid de revue gaat passeren.

Flabbergasted. Dazed and certainly confused. En wat mij betreft ben ik unaniem tot een winnaar gekomen. Ja, jij mag nooit meer raden. Struise Poolsen met een hoop meloenen noten op hun zang. Hoewel ik niet heel erg goed naar de zang heb geluisterd daar ik vanwege het gebungel en geschud naarstig op zoek was naar de zee- en/of wagenziektetabletjes. Wel een goed concept voor een wasmiddelreclamecampagne. Hoewel Ilse en Waylon (Zij als midwestern countrygirl en hij als Chassidische Jood zonder pijpenkrullen.) het ook niet gek deden. Zonder tieten!
En dat alles gepresenteerd door een anorexiapatiënte van het type ‘je moet er van houden als ze onder je in bed ligt te rammelen’. En dan heb ik het nog niet eens over het Nederlandse commentaar gehad. Eerst Jan S. uit Volendam met die met z’n beste schollenkoppenengels wat artiesten ‘interviewt’. De enige reacties die hij krijgt is dom Pools gegiebel. En dan zegt ‘ie ook nog dat hij van de ‘Royal Dutch Television’ is. Die Willem Alexander is toch ook van alle markten thuis. Nou is hij ook nog mediatycoon.
Het gaat dus werkelijk helemaal nergens over. Niet over muziek in ieder geval. Iedere optredende ‘artiest’ staat zich de longen uit het lijf te blèren. Iedere VU-meter slaat als vanzelf in het rood. Doorbrandende soundboards. Dat niveau. Volgende keer sturen we Peter Pan Speedrock. Kan zomaar!

En dan het spannende wachten op de nog spannender uitslag. Ook al moet je zeiken als een ouwe beer, je blijft met gekruiste benen op de bank zitten om toch maar vooral niets, maar dan ook werkelijk niets te hoeven missen. Hollande, zero points. Oh nee, de nieuwe Saskia en Serge staan er goed op bij de bookies. Nou, ik nok af. Ik hoor het morgenochtend wel.
Ik ga slapen. Als de benedenbuurvrouw tenminste niet weer de beurt van haar leven krijgt. Gehorig? Welnee