Ritalin

6 september 2013 3 Door agnes oosterboer

ritalinvanmorgen was het al vroeg dag voor rob. Het was een jong ding zei rob die hem vertelde dat hij toch echt over een kwartier zijn bed uit moest zijn. Rob had daar een heel ander idee over. dit werd wel een beetje vervelend verhaal en gelijk was de toon gezet voor rob.

Hij is overigens gewoon in zijn bed blijven liggen. Hij had veel last gehad van zijn rug vannacht, weinig geslapen, en zelfs weer wat morfine gehad, dit terwijl er in principe afgesproken was geen morfine meer te nemen. hij lag dus net te slapen toen blond jong ding tegen hem ging staan “moeten”.

Rob vertelde dat de mri niet doorging dat hij bedrust kreeg want ze konden toch niets doen verder aan die onsteking, catheterisatie had hij niets meer van gehoord. echo is nog wel gedaan, ook vertelde hij dat er weer een kweek positief was bevonden, dat is dus niet goed.

ik kwam net op bezoek toen de arts langs kwam dr constantinesqu, de baas dus. Zij vertelde dat de catheterisatie is uitgesteld ivm de ontsteking in zijn rug.  Hij krijgt zes weken antibiotica voor die rug, (andere antibiotica dan die hij nu ook al krijgt via het infuus) maar zolang die ontsteking niet nagenoeg weg is mag hij niet naar huis.
zolang die kweken niet goed zijn mag hij zo en zo niet naar huis.

Ik vraag me toch wel af wat er dan voor bacterie en/of ontsteking er zit dat hij dat niet thuis mag uitzieken maar daar opgenomen voor moet blijven, kostgangers houden ze niet.

Dit betekent volgens de dokter dat het misschien nog wel een week of vier kan duren voor rob naar huis mag. Pas als de ontsteking weg is kan de catheterisatie gedaan worden, dit ivm de risico voor evt kleppen etc als je gaat wroeten in een lijf waar een ontsteking in zit. ze vertelde wel dat het hart nagenoeg bijna 100% weer  is, maar na het teleurstellende nieuws dat hij nog zo lang moet blijven kan ons dit ff niet zoveel interesseren.

4 weken jezus mina dat kunnen we nu helemaal niet overzien.
Rob is intens verdrietig hierover, alle moed zonk hem in de schoenen…..depressie zag ik al gelijk weer om de hoek kijken.
Gelijk maar even ritalin aangevraagd bij verpleging, anders voorzie ik dienbladen door de kamer vliegen.
Hij had gelijk erg de houding, ik ga het ze wel erg moeilijk maken hier, als ik het moeilijk heb dan iedereen maar moeilijk.
Zo ben je alles aan het regelen voor een terugkeer dit weekend en zo krijg je te horen dat hij nog wel wat weekjes te gaan heeft.

te neergeslagen, onverwachts dat het nog zolang gaat duren….het liefst zou ik even een potje vloeken en rob een potje janken.

balen.

 

wel besproken dat hij maandag maar even moet overleggen wat de precieze reden is van zolang moeten blijven of er evt iets te regelen is met thuiszorg en vaker terug komen etc etc…..

i hope so.