Rellen

In ons mooie vestingstadje Hellevoet valt altijd wel iets te beleven. Eh… in de zomermaanden dan. Daarbuiten is het beetje suffe boel hier. Weinig te beleven. Zo niet vandaag. En gisteren wat dat betreft. Hadden we net de Nationale Veteranendag over ons heen gekregen. En waarom was ik daar trouwens niet voor uitgenodigd? Ik heb ook gevochten in mijn diensttijd. In de kroeg weliswaar, maar toch. De kleerscheuren waren er niet minder om. En daarbij heb ik toen op een camping zelfs nog een fiets van een Duitse toerist gejat. Waar blijft m’n onderscheiding? Ben ik weer kwijt waar dit over zou gaan. Damn’… Oh ja!

Er was weer iets te doen in de vesting. Wat mooi is sinds de Haagse bemoei- en regelzucht en betutteldrang de traditionele Vestingdagen de nek hebben omgedraaid. Waren die vroeger een project van vele Hellevoetse vrijwilligers. Nu worden ze door een evenementenbureau geregeld en alles wat een beetje gevaarlijk lijkt, is verboden. Het was toch mooi? Op ontploffen staande stoomvoertuigen, door Oostblokcriminelen en zigeuners bezette braderiekraampjes. Maar plotseling konden Hellevoeters blijkbaar niet meer zelfstandig over straat. Er moesten beveiligers komen. En verkeersregelaars. Let op; Niet zomaar wat potige jongens; Nee, heuse gediplomeerde professionals met fluoriserende jasjes en een ‘V’ op het revers. Schei toch asjeblieft uit. Tegenwoordig mag je niet eens meer met je schoolklas een speurtocht uitzetten zonder professionele begeleiding. Rot toch op met je regeltjes, stelletje politieke kutten in Den Haag. Koop een fietshelm en gaat fietsen! Ergens ver weg in een gevaarlijk land zonder fietspaden. Portugal of zo.

Maar daar wilde ik het niet over hebben vandaag. Vandaag was het rellen tegen de Fransen. Op de een of andere manier hadden ze een handjevol veteranen uit de Napoleontische tijd opgetrommeld om het verzet tegen de Fransen nog eens dunnetjes over te doen. Compleet met kampementen inclusief kampvuurtjes en vervaarlijk uitziend oorlogstuig. Waar, naar later bleek, nog behoorlijke knallen uit kwamen. Dat alles tussen Duitse bunkers uit WO2.
Oorlogszuchtig volkje die Hellevoeters. Altijd gedoe met piraterij, oorlogen etcetera.
De legers waren wel een beetje een samengeraapt zooitje. Daarbij miste ik de hoeren. Behalve de marketentsters waren dat de enige vrouwen in de legerkampementen. Beetje jammer.
De gemiddelde leeftijd van de diverse militairen leek me ook wat aan de hoge kant. Zo hoog dat er zelfs een officier te paard, eh, scootmobiel ten tonele verscheen. Scootmobiel?? Hadden ze die toen al? Had ik nou maar opgelet tijdens de geschiedenislessen. Geen paard gezien trouwens. Volgens mij (Maar ja, die geschiedenislessen hè.) bestond er toen echt al cavalerie. Of was dat die knakker op z’n scootmobiel? Eerlijk gezegd werd het geheel een beetje met de Franse slag opgelepeld. Een beetje fantasie helpt een hoop bij dit soort spektakels.
Nou heb ik gelukkig fantasie genoeg. Teveel volgens sommigen. Wat het dus best een vermakelijke middag maakte. Die ik dus graag met jullie wil delen.