oplappen

24 oktober 2013 5 Door agnes oosterboer

onzichtbaarZoals jullie wellicht weten is rob dinsdag weer opgenomen op de htu in het EMC.
Rob was het weekend toch wel heel ziek geworden, de huisarts schrok maandag ook tijdens zijn bezoek bij ons.
Lage bloeddruk, heel traag en erg verzwakt. Ons was inmiddels niet meer duidelijk wat er nog over was van de diagnose van dr caliskan omdat we daarna een betere diagnose kregen.
De medicatie leek aan te slaan en de pompfunktie was gegaan van slecht naar matig, dus misschien toch nog maanden.
Vanuit dat oogpunt hebben rob en ik besloten toch voor een opname in het EMC, tsja maanden klinkt erg aantrekkelijk en na een paar dagen oplappen weer thuis.
Het is inmiddels donderdag avond maar van opknappen merk ik nog weinig.
vandaag zouden we gesprek hebben met de arts, dit om 1 en ander door te spreken, helaas tot kwart voor acht zitten wachten, geen arts gezien….ben behoorlijk boos.
En eigenlijk ook niet gewent voor die afdeling.
Ik snap dat er soms wat tussen kan komen maar geef dan even wat door.

Dus geen duidelijkheid nog.
wel weet ik dat hij inmiddels medicatie krijgt voor zijn nieren, dit omdat de nierfunctie weer verslechterd is, medicatie lijkt medicatie voor nierfalen maar ben geen arts natuurlijk, ook krijgt hij thyrax voor zijn schildklier, daar lijkt dus ook iets mis mee te zijn.
Rob en ik willen weten wat nu de bedoeling is van dit alles, we hebben het gevoel dat zijn binnenboel aan het opgeven is, constant is alles van slag en zijn de waardes niet goed.
Waar lappen we nog voor op, lappen we op voor maanden of lappen we nu alleen nog maar op omdat we nou eenmaal arts zijn en dus moeten en willen oplappen…alhoewel ik dat ook goed begrijp, maar dat is niet wat wij willen, wij willen kwaliteit van leven en niet alleen kwantiteit.

Maar ik ben natuurlijk geen arts dus misschien zit ik er helemaal naast.

Maar Ik ben bang dat hij in het ziekenhuis gaat overlijden op deze manier, omdat hij daar maar moet blijven, want we proberen nog dit en proberen nog dat.
ik heb rob beloofd dat hij NIET in het ziekenhuis gaat overlijden, dat wil ik wel waarmaken.

Rob wil graag naar huis, denk dat hij goed voelt wat er aan de hand is, ik wil eigenlijk ook dat hij naar huis komt.
dit hadden we graag willen bespreken met de arts, hoop dat dit morgen kan…..als het niet duidelijk is wat en waarvoor we nog aan het oplappen zijn wil ik dat hij morgen naar huis komt.

Hij lag vandaag veel te slapen, is erg moe, maar leek wel iets alerter te reageren dan gisteren.