Groen
Nee, het is niet waar? Even een losse flodder, heeft nergens mee te maken behalve dan misschien met mijn vertrouwen in dingen. Eigenlijk lig ik al in bed maar ik moest voor iets dat ik nu al vergeten ben in de huiskamer zijn toen ik een flits van Tussen kunst en kitsch zag. Je weet wel, oma v.d Krogt en haar kunst- en antiekexperts. Wat gebeurt er? Er zit zo’n expert aan een tafeltje, er komt een meneer aan en die meneer zet een schilderij op het tafeltje. Wat zegt de expert? ‘Het is een schilderij.’ Nee maar! Ja, dat wist die meneer die met het doekje aan kwam zeulen ook wel. Maar wat voor schilderij? En wie schilderde het? En, puntje bij paaltje, wat is het waard? Verder heb ik niet gezien want ik was m’n onderkaak van de grond aan het oprapen. Zover viel m’n bek open. Weer een vaste waarde in m’n leven van zijn voetstuk gevallen. Als een zeepbel uiteen gespat.
Mooi! Ware het niet dat ik nu vergeten ben waar ik het over wilde hebben. Wacht effe. Oh ja. Agnes en ik zijn redelijk links. Ja, ik ook want dat doe je als zelf geen ruggengraat hebben. Is je dinnetje een gristen, dan ga je bij het CDA, wanneer de volgende die zich aandient kan dat zomaar helemaal anders zijn en zit je tot ieders verbazing plots voor Groen Links in de gemeenteraad. Als fractievoorzitter nog wel. Helaas heeft iedereen je na één periode wel door en moet je als wannabe Ocko Wubbels het pluche verlaten.
Maar goed. Linkserig dus. En groen. Maar niet allebei tegelijk. Ieder z’n meug hoor maar zelf voel ik me niet geroepen om een bedreigde boom te knuffelen of aangespoelde walvissen terug in zee te duwen met een bakkie brandnetelthee nadat ook de laatst teruggeduwde walvis zich honderd meter verderop weer terug op het strand heeft gestort. Laat toch liggen die dieren. Weet je wel wat voor gave knal dat geeft als zo’n dier wegens gasvorming ontploft. Mee eens: het meurt wel verschrikkelijk. En je wilt de brokstukken niet op je goeie Human Nature goed krijgen. Gaat er echt niet meer uit, die lucht.
Wel hebben we een televisie die helemaal uit kan. Niks stand-by, gewoon uit. Groen toch? En we hebben planten. Ook groen. Naast de groene TV, die eigenlijk dus gewoon zwart is, staan dan ook, om het gevoel van ‘o, o, o, wat zijn wij groen’ nog te benadrukken, plantjes. Groene plantjes. En ja, die zijn wel groen. Of bruin. Ligt eraan of Agnes ze water geeft. En dat laatste, dat snap ik niet. Want het zijn vleesetende planten. Misschien ben ik gek, maar volgens mij eten die planten vlees. Anders hadden het wel waterdrinkende planten geheten. Ja! ‘Gaat dit nog ergens heen, of niet?’ Jawel. Waar het om gaat is dat ik het een levensgevaarlijke situatie vind. Die woeste verscheurende plant staat precies bij het knopje om de TV uit te doen. Nou, die gaat voortaan gewoon met de afstandsbediening op stand-by. Een vinger kwijt vind ik wel genoeg. Ik ga Agnes vragen of ze er een Fucksia neer kan zetten. Desnoods een stekkie. Daar moet toch aan zijn te komen?