Gegroet

7 september 2013 7 Door agnes oosterboer

image

Beste allemaal, vandaag vertelde rob dat hij alle blogs weer terug gelezen heeft.
Hij ging zich weer proberen ertoe te verzetten om zelf te gaan bloggen, dus dit zal als alles goed blijft gaan voorlopig mijn laatste post hier zijn.

Het feit dat hij toch nog wel enige tijd zoet is in het ziekenhuis heeft er flink ingeslagen moet ik zeggen, zeker bij rob maar ook bij mij.
Al die tijd hoopte we dat rob met zijn “vijfde” verjaardag thuis zou zijn, maar nu hebben we het er over gehad dat die kans erg klein is.
17 sept is de dag dat hij zijn “verjaardag” viert, jammerlijk niet thuis.

Ze nemen nou eenmaal geen risico met een Htx patiënt, dus zolang er nog sprake is van een bacterie en een infectie is het nog niet naar huis mogen.
De pijn in zijn rug kan per uur verschillen, maar was vandaag redelijk te doen.
Iris kwam zoals eigenlijk elke avond ook weer, en we hebben het dan met zijn drieën die paar uurtjes eigenlijk best erg gezellig 🙂
De buurvrouw zal wel denken.

Achhhhh ze denken maar, wij hebben zo onze eigen pret.

Maar vanaf deze plaats wil ik iedereen bedanken voor alle lieve berichtjes op facebook en hier, alle kaartjes voor rob. (Het zijn heftige en confronterende weken geweest voor ons)
Ik wil de familie Oosterboer bedanken voor hun hulp met jullie weten wel.
En ik wil paps bedanken dat ik in zijn tuut heen en weer mag rijden (is een stuk zuiniger dan de onze, die trouwens van de week weggaat en dan dus autoloos zijn) en paps de auto ook voorziet van drinken.
Ik ben blij dat ik met jullie hulp iedere dag toch naar rob kan, ondanks de hoge kosten die het met zich meebrengt.

Ik hoop dat ik niemand vergeten ben, ben ik wel iemand vergeten mijn excuses.

Het volgende blog is hopelijk van rob himself, mijn lief, mijn schat.