Gefietst

7 mei 2013 2 Door robzter

fietscomputerHet lijkt wel zomer. Vanmiddag, bij het opstaan, scheen de zon uitbundig. Zelf was ik liefst nog even uitbundig in bed blijven liggen. Maar ja, de natuur riep. Of eigenlijk riep de wc. Hoge nood. Zo begint elke dag. Nou ja, dan toch maar douchen en aankleden. Een licht ontbijt, brunch, whatever, en in de benen. De dagelijkse boodschappen moesten gedaan. En ik wilde een fietscomputertje kopen bij de Kijkshop. Lekker goedkoop en er zat nog een tientje in een broekzak. Dus dat kon net.
Met de raampjes van de auto wijd open was het ritje naar de winkels goed te doen. Voor mij. Hooikoorts Agnes vond het minder. De pollen hadden vrij spel. Proestend en niezend zat ze achter het stuur. Dankzij het gemak dat invalidenparkeerkaart heet, vonden we een mooi parkeerplekje. Een computertje was minder snel gevonden. Hadden ze bij de kijken kijken niet aankomen winkel alles anders in de vitrines gezet. En ik ben al zo snel in de war. Maak het dan niet nog erger! De mevrouw van de winkel, waar ik overigens ook alleen maar naar mocht kijken en niet aankomen, wist wel waar die dingen lagen. En zo verliet ik als trotse eigenaar van een ingenieus stukje elektronica de shop.

Het duurde tot de avond eer ik oud had het ding te monteren. Maar toen ik dat eenmaal had gedaan, ben ik dan ook daadwerkelijk op de fiets gesprongen (springen?) . En een klein stukje gefietst. Het is een begin. En volgende week weer naar fysio. Als ik een afspraak maak. De eerste kilometertjes, een stuk of drie, zitten er op.