De eikels komen!

1 mei 2014 0 Door robzter

20140501-201047.jpg Ze bestaan. Echt! En ze komen eraan. Het worden er steeds meer. De eikels!! Ze staan illegaal op parkeerplaatsen bestemd voor invaliden, stoppen niet als je met je scootmobiel over het zebrapad wilt oversteken en blokkeren opritjes c.q. afritjes.

Vandaag spotte ik er alweer eentje. Vlakbij huis. Hoe een buurt in rap tempo achteruit kan gaan. Om naar de Lidl te gaan moest ik de Helmstraat oversteken. Aan deze kant ging dat prima maar aan gene zijde was een ander verhaal. Een blauwe Opel, model wannabe-SUV, een favoriet vervoermiddel van eikels blokkeerde daar de oprit. (Pannenkoeken bewegen zich liever voort in een 15e-handse VW Golf met een van een andere Golf afgesloopte GTI-badge.)

Ja, druk had ik het vandaag. Oké, de dag begon met uitslapen. Daarna naar de plee – Wat kunnen eenvoudige dingen toch lekker zijn. – en douchen. Gisteren had Agnes een ‘zorg maar lekker voor je eigen eten’-diner geregeld. Want geen zin om te koken, net zoals ik. Hoewel de boodschappen wel gedaan waren.
Maar een wandelingetje naar de A. C. Tion was wel een aanlokkelijk idee. De zon scheen, weinig wind. Wat men noemt een mooie dag, rijp om geplukt te worden. Er zat nog genoeg stroom in m’n ienieminiescootmobieltje. Je ziet van alles als je de auto laat staan en de benenwagen (?) neemt. Zoals die mevrouw die nu al voor de derde achtereenvolgende dag, en de hele dag, een klein zwart autootje staat te wassen. Bij de A. C. Tion kochten we voornamelijk twee blikjes fris.
Bijna thuis bedacht ik me dat ik gisteravond het laatste bubbeltjeswater had opgedronken. Vandaar mijn ritje naar de Lidl. Daar hebben ze mijn favoriete water met bruis. Naast de auto van de eikel drong zich nog een hindernis op. Met samengeknepen billen en klotsende oksels zag ik op de terugweg dat m’n accu zo’n beetje op de laatste elektronen werkte. Oh, oh. Ik haalde thuis op het nippertje.
Home, sweet home. Nog lekker even op ons balkonnetje in het zonnetje. Met een inmiddels gekoeld blikje Maaza Mango. Waarna Agnes met het bereiden van een lekkere Chili con carne begon. Mmmmm…. Honger. Eten. Met als toetje relaxen onder de zonnebank.
Vandaag geen klagen.