Bah!

Ik wil nog even terugkomen op de zoute stengels van AH. Ten eerste, ze waren niet zout en ze smaakten nog aangebrand ook. Bah!

Ik ga verder. Of begin. Whatever… Druk met de polletiek kwam Agnes wat later thuis. Er was een of andere… nou ja, weet ik veel… een bijeenkomst voor lokale politici of zoiets. In het mooie Hotel Van Marion in Rockanje. Voordat je dan in bed ligt. Nog even praten, wat drinken. Midden in de nacht werden we ruw uit onze slaap gerukt door een krijsend buurkind. Alsof ze een speenvarken aan het kelen waren. Maar dat kon natuurlijk niet. Want moslims.

Vanochtend moest er wel weer bijtijds opgestaan worden. Agnes weer polletiek en ik zou Mathijs wekken. Dat hoefde niet want toen ik me uit bed had gehesen, liep ons jongenskind, aangekleed en wel, al monter rond te stappen. Jirina lag nog in haar mandje. Die heeft al vakantie. Zelf had ik nou niet echt een uitgerust gevoel. Nog even terug in bed dan. – Ja, en dan doorslapen tot twaalf uur of zo? – Nee, helemaal niet. Ik kon de slaap echt niet meer vatten en was er om half tien uit.
Agnes was allang weg, Mathijs inmiddels ook en Jirina lag nog op bed. Daar zat ik dan. Alweer. Een beetje te zitten. Agnes zou de hele dag weg zijn waardoor naar buiten gaan niet echt een optie was.

Ik heb trouwens niet eens huissleutels. Die heeft Mathijs. Die was was zijn setje, benedendeur, berging en voordeur al binnen een week kwijt. Godverdegodver. Dan maar een beetje in huis scharrelen. Bovendien kan ik me goed vermaken met muziek en een internetverbinding. Dus heel erg? Nee.
Zo op z’n tijd een bakkie thee en Spa rood en meneer Oosterboer red zich wel. Lekker rustig. Beetje Rammstein, een snufje Motörhead en zo nog het een en ander. Niemand hier die dat om aan te horen vindt. Dus een zeldzaam moment. En als de muziek verveelt is er nog altijd de TV. Een beetje zomaar door de dag hobbelen en niksen. Morgen weer druk