Augustus
Zondag 1 aug.
12:53h
Rob reageerde vanochtend iets sterker op praten en aanraking.
Ogen waren ook stukje open toen we bij hem kwamen.
Sandra heeft hem gewassen en geschoren en hij zag er weer goed uit.
Zo zijn we weer bijna een dag verder. We blijven hoop houden.
19:09
Belangrijk:
Morgen (maandag) mag Rob geen bezoek ontvangen.
Wilt u zich hier aan houden en eventueel aan bekenden door geven.
Vanavond wordt begonnen met het afbouwen van zijn zware slaapmiddel.
Morgen wordt een poging ondernomen om hem wakker te krijgen.
Met bezoek kan dit teveel prikkels tot gevolg hebben.
Alleen Sandra en de kinderen worden toegelaten.
Gelieve u hier aan te houden.
Maandag 2 aug.
Rob is wakker.
Door het afbouwen van het zware slaapmiddel is Rob wakker geworden.
De beademings slang is ook verwijderd.
Hij heeft nog wel een zuustofkapje over zijn gezicht.
Hij heeft op vragen gereageerd van Sandra door te knikken of te schudden.
Ook lag hij rond te kijken waar hij nou was.
Dit is toch wel een goede ontwikkeling.
Maar zijn hart blijft natuurlijk het zwakke punt.
15:38h
Vanmiddag even geweest.
Er is weinig verandering.
Hij is erg nieuwsgierig, maar mag niet praten.
Praten doet pijn en zal niet makkelijk gaan.
Vanavond is er misschien iets meer informatie.
22:44h
Wat een dag.
Rob wakker en gelijk al praatjes.
Hij kan heel moeilijk praten, maar is te verstaan.
Hij vroeg gelijk om wat te drinken.
De zuster kwam met een glaasje water en een rietje.
Maar Rob wilde niet met een rietje drinken.
Dan maar een tuit beker opgezocht.
Dat wilde ook niet zo lukken, dus zegt Rob tegen de zuster “Laat Sandra het maar doen”.
Zegt hij tegen Sandra “Haal die deksel er eens af”.
Zo heeft hij dus een beetje gedronken.
Maar we zijn er nog niet…
Op een bepaald moment wordt tegen Rob gezegd dat hij moet gaan slapen.
Antwoord van Rob “Ik ga niet slapen, ik wil eerst een ijsje”.
Sandra iets geregeld bij de zusters, gecrushed ijs met een beetje limonade.
Dit was weer niet zoet genoeg, dus een beetje limonade erbij.
Later wilde hij naar de wc, maar ja dat is ook geen succes als je net wakker bent
en aan een spaghetti bundel slangetjes zit.
Werd dus een bedpan. Het is gelukt, maar niet gemakkelijk.
‘s Avonds belde Sandra nog even met de verplegers.
Die namen de telefoon mee naar Rob en vroegen of hij nog iets wilde zeggen.
Het enige wat hij zei was dat hij niet kon slapen van de spanning.
Het ziet er op deze manier goed uit, maar hij zal eerst aan moeten sterken.
Dan kan er verder gekeken worden.
Houdt nog wel even in de gaten dat er zeker op dinsdag nog geen bezoek bij Rob langs kan komen.
Voor meer info hierover gelieve Renate of Peter te bellen.
Dinsdag 3 aug.
19:33h
Ja wat kan ik zeggen.
Rob heeft bijna weer praatjes voor twee.
Alleen is zijn stem nog schoor.
Hij heeft Fanta gedronken en daarna een grote boer gelaten.
Dit op advies van zijn dochters. hihi
Gaat lekker zo te horen.
23:49
Vanavond is er niet al te veel te vertellen.
Rob heeft zijn praatjes, nauwelijks verstaanbaar, weer een beetje terug.
Vanmiddag heeft hij gevraagd of bepaalde vrienden langs wilden komen wat graag gedaan is.
Er wordt nu wel gevraagd als u langs wilt komen bij Rob om toch zeker Peter of Renate te bellen.
Hij is zeer snel moe. En er is zelfs een kans dat als u langs komt u niet eens bij Rob mag omdat
hij of slaapt of aangeeft dat hij te moe is voor bezoek.
We hopen dat u daar begrip voor heeft.
Woensdag 4 aug.
Weinig verandering in de situatie. Wel weer een kleine stap vooruit is dat Rob sinds vanmiddag zonder zuurstof kan!
Hij is heel erg zwak en kan zich totaal niet bewegen.
Spreken gaat nauwelijks en als hij iets zegt is hij dermate vermoeid dat er een kleine rustpauze volgt.
Zijn leverfunctie is aan het afnemen mede daarom is de internist ingeschakeld.
Alles wordt onderzocht, labonderzoek etc.
De koorts blijft aanhouden.
De Cardioloog is verbaasd en blij dat Rob zover is gekomen.
Donderdag 5 aug :
Vandaag was een zeer uitputtende dag voor Rob.
Ten eerste kost de verzorging zeer veel energie. Sandra verzorgd Rob iedere dag om ongeveer negen uur.
Om 10.00 uur kwam de fysio al langs.
Zij hadden van Sandra gehoord dat Rob uit bed wilde en daarom probeerden zij Rob even op de rand van het bed
te laten zitten tussen twee personen in. Dit was zeer vermoeiend en ging niet zo goed.
Rob kan totaal geen balans houden, niet gebruik maken van zijn armen en benen en tolde dus eigenlijk alle kanten op.
Als gevolg hiervan was hij super uitgeput.
Kans om te rusten was er niet want de cardioloog kwam een echo van zijn hart maken.
Geen verandering ten opzicht van de echo van vorige week.
Om 12 uur is het tijd voor het middageten, wat allemaal vloeibaar is. ( vla of yoghurt, appelmoes)
Rob is echter te uitgeput om te eten. (Hij kan niet zelf eten, moet hierbij geholpen worden)
Vrijdag 6 aug:
Rob is wat minder vermoeid als gister.
Hij is geneigd om zijn dag en nachtritme te gaan omdraaien.
Fysio is weer geweest. Iets verbetering t.o.v. gister.
Vingers kunnen een beetje bewegen, voeten kunnen een beetje heen en weer, benen schuiven over het laken van links naar rechts.
Hij is nog steeds moeilijk te verstaan, spreekt heel zachtjes en schor.
Iedere “prikkel” kost hem zoveel energie dat hij eventjes wegzakt.
“s avonds krijgt hij zijn eerste bak koffie!
Zaterdag 7 aug
Vandaag was Rob in een diepe slaap, bijna niet wakker te krijgen. Hij gaf vrijwel geen reactie op aanspreken.
Drinken en (vloeibaar) eten ging dus ook niet.
Er is dan ook weer een infuus geplaatst voor de toediening van vocht en een lijntje voor het aftappen van bloed en het continue in de gaten houden
van zijn bloeddruk, die vandaag erg laag was.
Zondag 8 aug
Vanochtend om 06.00 uur heeft Rob een kortdurende hartritmestoornis gekregen, deze was snel onder controle met behulp van het toedienen via infuus van lidocaïne.
De rest van de dag was hij met regelmaat korte tijd goed wakker en aanspreekbaar.
En vroeg vanavond uiteraard weer om een bakkie koffie, waar hij met volle teugen van genoot.
En ook heel fijn : zijn koorts is iets gezakt!
Maandag 9 aug
Een goede dag vandaag.
De Fysiotherapeute was zeer tevreden. De spierkracht in zijn armen en benen is (welliswaar nog minimaal) aan het toenemen.
Rob geeft aan het leuk te vinden als er bezoek komt.
Echter, dit nog wel steeds in overleg met Peter en Renate omdat er niet teveel mensen tegelijk mogen komen.
Hij raakt nog steeds zeer snel uitgeput van welke inspanning dan ook.
Dinsdag 10 aug
Het infuus is weer verwijderd, alles weer onder controle zeg maar.
De koorts is nu 37. Rob zegt zich naar omstandigheden goed te voelen, maar verschrikkelijk moe.
Praten kost hem veel moeite, maar ja, dat is voor rob geen reden om dan maar niets te zeggen. Hij had volop
praatjes vandaag tegen het bezoek en tegen Sandra.
Volgens hem ziin er twee dingen die hij weer moet leren durven met Sandra :
1. naast haar in de auto zitten als zij rijdt
2. sex met haar hebben
Aan Machiel vroeg hij : “je vindt het toch niet erg als ik even niet kom werken he?”
Fysiotherapie ging weer goed, morgenochtend om 11.00 uur komen ze drievrouw-sterk en gaan ze proberen of
Rob tussen hen in kan gaan staan.
Rob wordt tot nu toe twee keer per dag met een lift van zijn bed getild en in een stoel gezet en moet dan ong. drie kwartier zitten. Hij vond het maar niks,
volgens hem is het een klote stoel. Of Sandra niet even een andere kon gaan regelen.
Natuurlijk kan zij dat en vanmiddag in een andere zetel gezeten, dit beviel beter.
Als Rob morgen redelijk kan staan met veel steun, kan de transfer voortaan mbv twee personen gaan en hoeft hij geen gebruik meer te maken
van de lift.
Als er een plaats vrij komt op de afdeling medium care cardiologie en het personeel is daar weer op voldoende sterkte ( Rob heeft heel veel zorg nodig ) mag Rob daarheen overgeplaatst worden. Dit geeft wat meer rust voor hem. Op de Intensive Care is het altijd druk.
Toppie!!
Woensdag 11 aug
Vanochtend om 11.00 uur kwamen de dames van de fysio en heeft Rob even gestaan. Hij werd erg duizelig, maar is toch
twee keer van zit naar staan gegaan en goed rechtop, neus in de wind zeg maar.
Na deze actie was hij natuurlijk weer compleet uitgeput.
En nog een mijlpaal : om 12.00 uur de eerste gemalen warme maaltijd. Deze bestond uit:
(Eiwit +, Fijn gemalen, Energie +, Lichtnatrium -)
Aardappelpuree
Gemalen Spinazie
Gemalen Varkensfilet
Jus van Varkensvlees
Bananenvla
Yochurt + Mert + Fanto
Ook kan hij nu zelfstandig uit een tuitbeker drinken. (wel goed aangeven)
Al met al weer een paar stapjes vooruit.
Donderdag 12 aug
Rob heeft vanacht niet veel kunnen slapen. Was daarom vanochtend ontzettend vermoeid, sprak weinig en sliep veel.
Wilde ook niet geschoren worden.
Om 11.00 kwamen de fysiodames weer opdraven en heeft Rob gestaan en een paar pasjes naar de stoel gedaan. Dit ging
uiterst moeizaam. Hij had geen idee wat zijn voeten nou eigenlijk deden.
Maar, het is wel gelukt!
Vanavond ging het alweer een stuk beter en was hij blij met het bezoek.
Ik (San) heb voor Rob een uitdraai meegenomen van het gastenboek. En ja Martin, hij moest erg lachen om jou tram-avontuur.
En aan iedereen die al een berichtje heeft geschreven : vooral blijven doen!!
Het doet mij, de meiden en Rob goed om te weten dat zoveel mensen ons steunen en aan ons denken.
Vrijdag 13 aug
Okee, gister een paar ongecontroleerde pasjes, dan vandaag maar direct 5 meter. Dus van de kamer af
en eens kijken waar al die zusters en broeders aan de balie altiijd zo’n herrie maken. Gesteund door twee
fysiodames, Sandra er vlak achter met alle draden van de hartbewaking en de monitor op een karretje.
Het ging moeizaam, benen en voeten voelen super zwaar en dan ook nog eens de een voor de ander zetten..
Op een stoel uitrusten en dan ook nog de terugweg aanvaarden.
Alweer een overwinning!
Hartslag versnelde iets, maar herstelde zich vrij snel.
Ennuh, eindelijk vandaag zijn Cracker Jacks en Wine Gums gekregen. Hij vraagt al dagen aan iedereen
of ie wat lekkers bij zich heeft. Maar ja , met een licht natrium beperkt dieet wordt de keus wat moeilijk.
Zaterdag 14 aug
Iets te overmoedig geworden wilde Rob vandaag naar het toilet lopen. Nou is er op de IC geen patienten toilet, dus mocht hij
bij uitzondering op de personeelstoilet. Deze bevindt zich achter de VP-balie. Gister dus tot de balie gelopen, vandaag om de
balie heen en naar het toilet.
Wat een genot zo’n wc.
Maar, helaas ook terug naar bed lopen. Was achteraf toch niet zo’n goed plan. Veel te optimistisch bedacht natuurlijk.
Uitgeput in bed, te moe om te eten…
Zondag 15 aug
Weer een mijlpaal: vanmiddag is Rob in de rolstoel met Sandra even mee naar buiten geweest.
Dik vest aan, sprei over zijn benen en lekker in ‘t zonnetje zitten.
Hij heeft er ontzettend van genoten! Na een kwartiertje werd hij duizelig en moe en is hij weer
naar bed gebracht.
En wat zegt ie dan : “veel te gezond die frisse lucht”
Gelukkig heeft hij ook weer wat meer kracht om te eten. De warme maaltijd is inmiddels een gewone
maaltijd geworden!
Morgen is er grote kans dat Rob overgeplaatst gaat worden naar de afdeling Medium Care.
Dit betekent dat het voor hem een drukke dag met veel nieuwe indrukken gaat worden, buiten de
activiteiten zoals Fysio etc.
Een verzoek van Rob en Sandra is dan ook om morgen niet op bezoek te komen.
Morgen verder bericht of het ook allemaal gelukt is.
Maandag 16 aug
Alles is goed gegaan.
Eerst met de fysio weer flink aan de slag geweest. Zijn bbloeddruk bleef vandaag erg laag, waardoor hij erg duizelig was en vermoeid.
In de middag werd Rob overgeplaatst naar de afdeling Medium Care Cardiologie. Weer een stap vooruit.
Wel even wennen. De privé-zorg beviel Rob wel op IC. Dat is nu wel even anders natuurlijk.
Hij ligt nu 1 etage lager, dus op de 3e etage, kamernr. 302.
Bezoekuren blijven hetzelfde.
Rob wil graag bezoek, maar hou er rekening mee dat hij nog steeds zeer snel vermoeid raakt.
Er worden nog steeds maar 2 bezoekers tegelijk toegestaan.
Dus, komt allen op bezoek, maar nog wel steeds in overleg met ons boekingsburo “Peter&Renate”, tel. 0181-336010
mob Peter 0613766235, mob Renate 0610822113
Dinsdag 17 aug
De eerste nacht op de afdeling is niet goed bevallen. De buurman maakte herrie, d.w.z. zijn infuuspomp stond te piepen,
buurman sliep door dus Rob de zutster gebeld en kon daarna niet meer in slaap komen.
Vanochtend naar de douche gereden en lekker gedouched. Maar dit was uitermate uitputtend. Toch besloot Rob
dat hij nu maar eens naar het toilet ( om de hoek van zijn kamer) wilde. Sandra raadde hem dit af, ivm met zijn
lage bloeddruk. Maar, wat Rob in zijn hoofd heeft…
Aldus geschiedde, met urinefles naar het toilet. Daar ging het fout, hij kon nog net ondersteund het toilet uitkomen
en ging toen out. Door 5 personen op bed getild, bed bij voeteneinde omhoog zodat het bloed weer naar zijn
hoofd kon stromen.
Iedereen geschrokken, Rob weer met zijn neus op de feiten gedrukt.
De rest van de dag geen enkele activiteit meer kunnen ondernemen. Zelfs het warme eten laten staan omdat hij
te moe was om dit op te eten.
Tijdens het slaapuurtje weer wat bijgekomen, voldoende om korte tijd met het bezoek te kletsen.
Rob moet zijn vochtbalans goed in de gaten houden. Dit betekent dat hij slechts 1750 ml per 24 uur mag drinken. Ook
toetjes, fruit en ijsjes vallen hieronder.
Als jullie op bezoek gaan en iets voor hem mee willen nemen, neem dan iets van mini-marsjes, winegums ofzo mee.
Vooral ook geen spullen die zout bevatten. Hij heeft ook een natriumbeperkt dieet.
O, ja, hij heeft het nodig om opgevrolijkt te worden!
Hij zei vanavond dat Gaby en Sandra dan maar op de gang
iemand een bloedneus moesten bezorgen, dan hadden we een soort van clini-clown die hem op kon vrolijken.
Woensdag 18 aug
Rob had zich voorgenomen in de ochtend niet te veel energievretende activiteiten te ondernemen. Wat er op
neer komt dat hij dus niet ging douchen, maar zich op bed heeft laten verzorgen. De gedachte
hierachter was dat hij dan in de middag met de fysio zou kunnen oefenen.
Helaas, plannetje niet gelukt.
Rob kreeg koorts, hoge koorts, over de 39 C. En hij voelde zich dus super beroerd. Geen zin in eten, eigenlijk
te moe voor alles.
Ook op deze afdeling staan de artsen direct om zijn bed en wordt beleid ter plekke aangepast.
Koorts moet ergens vandaan komen, maar niemand weet waarvandaan. Dus om de twee uur wordt Rob weer
lek geprikt. Hij kan er niet meer zo goed tegen, al dat geprik doet pijn.
Bloed wordt op kweek gezet en dus maar weer afwachten of ze iets kunnen vinden.
Als de koorts vanavond laat niet is gezakt starten ze weer met anti-biotica.
Ook heeft hij nu ontzettende veel last van zijn oude kwaal, zijn rug, been, voet, alles doet pijn. Ook
daar moet medicatie voor gegeven worden.
Zijn bloeddruk is laag, 77/50.
Even een kleine reactie op het stukje van Renate in het gastenboek. Sandra heeft inderdaag zijn laptop
in de kast gezet bij Rob. Hij is echter nog niet in staat deze ook daadwerkelijk te gaan gebruiken. Wel is er al
een internetverbinding geregeld, dus zodra hij wat op kan zitten aan de tafel in zijn kamer, kan hij daar
gebruik van maken.
Rob wilde deze week proberen een stukje voor de site te schrijven en ik hoop dat dat hem ook gaat lukken
En dat hij ‘zijn’ site kan bekijken!
Donderdag 19 aug
Vanochtend was de koorts iets gezakt, maar tegen twaalf uur in de middag kwam het in alle hevigheid terug, 39,5 C , veel te hoog.
Zijn hart moet ontzettend hard werken om de koorts te lijf te gaan, dus blijft er geen energie over voor gewone dingen zoals eten bv.
De rest van dag veel geslapen.
Dit alles is voor Rob een grote tegenslag, hij wil zo graag weer leren lopen en zitten, of zelf een snoepje uitpakken of een boterham
smeren. Het wordt hem allemaal best wel teveel zeg maar…
De vochtbeperking is in principe teruggebracht naar 1500 CC per 24 uur.
Wel is nu gebleken dat hij een urineweg-infectie heeft waardoor er vanmiddag gestart is met antibiotica. Hopelijk slaat dit snel aan
en gaat de koorst dan zakken.
De laptop heb ik mee naar huis genomen. De IT-meneer kwam melden dat de laptop alleen maar aan de tafel gebruikt mag worden
en dus niet op bed.
Dus, ook dit weer een flinke tegenvaller voor Rob.
Al met al een k-dag.
Vrijdag 20 aug
Een hectische dag achter de rug.
Vanochtend hele hoge koorts 39.8 C. Bloeddruk gedaald naar 67/46, hartslag omhoog naar 130, zuurstof tekort, benauwd.
Na overleg met artsen direct besloten Rob weer terug te plaatsen naar de IC.
Hij was super beroerd. Kreeg weer zuurstof en antibiotica intraveneus.
Er is ook een echo gemaakt van zijn nieren, dit was gelukkig in orde.
Vanavond iets bijgetrokken, ik heb hem nog lekker opgefrist en ben toen naar huisgegaan.
Even voor alle duidelijkheid, Rob is gewoon goed bij kennis en zeker niet in de war.
Bezoek wordt even opgeschort totdat Rob aangeeft dat hij het wel weer aankan.
Zaterdag 21 aug
Koorts is gezakt naar 38 C!
Iedereen haalt weer een beetje opgelucht adem op de IC, en wij al helemaal natuurlijk.
Rob voelt zich beter als gisteren, heeft ook gegeten. En dat eten ging helemaal zelfstandig!!
Bloeddruk is weer normaal, hartslag weer wat rustiger. Zuurstofgehalte in het bloed weer
op peil.
Krantje gelezen, bakkie koffie, even laten masseren door mij.
Rob is opgelucht en blij dat ie weer bij de mensen is. Gisteren dacht hij het niet te redden.
Hij wilde graag de meiden weer bij hem en die zijn vanavond eventjes geweest.
Even een berichtje voor Marjo : de winegums vallen erg in de smaak, ook bij de verpleging.
Zondag 22 aug
Ik weet het nu zeker : ik ben met een wonder getrouwd.
Koorts is weg, Rob heeft zelf zijn ontbijt gesmeerd, gesneden en opgegeten. Vervolgens wilde hij om een uurtje of
elf wel even een paar passen lopen met broeders Frank en Frans.
Aldus geschiedde, en liep hij 20 meter zonder steun!
Voeten gingen ook allebei de goede richting uit. Weliswaar erg moe daarna, maar hij had het wel voor elkaar.
Om twee uur ‘s middags kwam het goede bericht dat Rob weer terug mocht naar de afdeling!!
Dus weer op kamer Bd 302.
We halen weer opgelucht adem.
Vanavond kreeg hij het weer op zijn heupen en ging aan tafel zitten op zijn kamer, wel 20 minuten lang en
heeft hij voor alle lezers een korte brief geschreven:
Hallo vriendjes en vriendinnetjes,
Hier ben ik weer met nieuwe avonturen. Ja, ja, het was allemaal weer
reuze spannend. Een kleinigheidje hebbie zomaar. Helaas
weten jullie al meer van mijn avonturen dan ik zelf. Maar
omdat ik nu weer een beetje leef dacht ik : “laat ik eens wat van
me horen”.
Ik ben erg blij met de kaarten, telefoontjes naar Sandra en alle
andere steunbetuigingen. Ik hoop dat jullie begrijpen dat ik niet
iedereen en kaartje terugstuur. Ik heb nu zo’n 60 kaarten.
BLIJF STUREN!!! Dan hebben de vrijwilligers in het ziekenhuis
ook wat te doen.
En ik heb een belangrijk bericht voor Marjo : “Help, snoep op!
Breng meer!”
Voor verders gaat het gelukkig weer redelijk. Ik heb dit zelf geschreven.
Het is niet te lezen. Vandaar dat Sandra het overtypt.
Nu staat ze naast me! Ze is bang dat ik uit m’n stoel val. Ik vraag
me af waarom.
Ik stop er even mee. Ik hoop jullie snel te zien.
Groetjes Rob.
Maandag 23 aug
Goede dag voor Rob.
Met de rollator een stukje de gang in gelopen, twee keer aan tafel gezeten en
een stukje in het gastenboek geschreven!
Dinsdag 24 aug
De dag begon minder leuk
Tijdens het douchen is Rob bevangen door de warmte zeg maar. Snel zijn bed naar de douche gereden
en Rob met 4 man/vrouw sterk op bed gelegd. Te lang op de douchestoel in de douche zitten en heet douchen
is dus nog geen succes. Te belastend.
Dit zoort akkefietjes moeten blijkbaar gebeuren om je grenzen te leren kennen.
In opdracht van VP en artsen geen enkele activiteit meer ondernemen tot de middag.
Om 14.00 uur in de rolstoel naar de poli met mij. Daar werd een zeer uitgebreide echo van zijn hart
gemaakt. Dit duurde een half uur. Al die tijd lag Rob in dezelfde houding, op zijn zij.
Dit putte hem wederom uit.
Eind van de middag weer een beetje bijgekomen, een paar minuutjes met de flaptop gespeeld, klein
stukje gelopen met rollator.
Om 20.00 uur ging ik naar huis en liep hij mee tot de eerste klapdeur !
Woensdag 25 aug.
Rustige dag.
Ik heb Rob geholpen met douchen, ging goed. Paar meter gelopen.
Tja. hij moet tenslotte oefenen voor morgen, dan komt er een afgevaardigde van
de Hellevoetse rollatorclub…
Donderdag 26 aug
Uiterst emotionele dag vandaag.
Uitslag echo is bekend.
Ben nu niet in staat jullie daarover te informeren.
Komt nog.
Wel wil ik even vragen om toch vooral bij Rob op bezoek te komen, ook al is het
voor vijf minuutjes. Praat vooral over koetjes en kalfjes, maak ongein, hij heeft
het hard nodig!!
Vrijdag 27 aug
Gisteren hebben we een gesprek gehad met één van de cardiologen, dit n.a.v. de echo van
Rob zijn hart.
Ik wilde duidelijkheid, geen vage toestanden.
Zijn hart is voor ong. 70 % beschadigd. Dit betekent een geringe pompfunctie. Dit baart uiteraard
grote zorgen. Vandaar de grote vermoeidheid bij de geringste inspanning.
Er zijn nog meerdere vernauwingen ontdekt in de kransslagaders, dit heeft wel de aandacht, is echter niet iets
waar ze op dit moment iets aan zullen doen, daar dit geen bijdrage levert aan de pompfunctie van het hart.
Afgelopen woensdagmiddag zijn kleine ritmestoornissen waargenomen, daarom mag Rob zijn hartbewakingskastje
ook met douchen niet meer af.
De artsen willen een week aankijken hoevaak deze stoornissen eventueel optreden, alvoor ze de beslissing
nemen een ICD ( soort pacemaker) te inplanteren.
Ook moet de antibioticakuur eerst over zijn, dan kijken ze in hoeverre Rob het fysiek “doet” (koorts, mobiliseren etc.)
Op dit moment is het nog geen reeële gedachte te verwachten dat Rob op korte termijn naar huis kan. Hij kan nog niet zelfstandig
genoeg functioneren. Hier gaat hij hard zijn best voor doen, het enig wat hij wil is naar huis gaan…
We moeten toch aan meerdere weken denken, voordat naar huisgaan aan de orde komt.
Eind volgende week wordt er dus door de artsen een plan de campagne gemaakt.
Het is duidelijk dat we op dit moment niet veel meer mogen verwachten van de fysieke gesteldheid van Rob
dan dat hij zelfstandig in zijn Algemene Dagelijkse Levensbehoeften kan voorzien.
Hij heeft echter iedereen al steeds verbaasd met zijn vorderingen, dus we blijven gematigd positief,
hoe verschrikkelijk moeilijk dit ook is.
Vandaag had hij een goede dag. Hij heeft meerdere keren gelopen, zelfs een keer zonder
rollator. In de gezamenlijke ruimte koffie gedronken en gekletst met een medepatiënte, even lekker
wat anders dan zijn kamer.
Ik had Beer, onze kapster, opgehaald en zij heeft zijn haar geknipt. Model bloempot, maar dan net even
anders. Als je haar maar goed zit toch.
Hij was blij met het bezoek vanmiddag, lekker afleiding.
Om 18.30 uur was hij helemaal op, maar wel tevreden over deze dag.
Zaterdag 28 aug
Rob had vandaag, zoals hij zelf zei, een gezellige dag.
Vanochtend was ie nog erg moe van alle inspanningen van gisteren en heeft hij het rustig aan gedaan,
lekker op bed uitgerust en heel even iets in het gastenboek geschreven.
Na het middageten discman op, ogen dicht, genieten van de muziek en verder niks.
Vanaf een uur of 14.15 in het dagverblijf gaan zitten, samen genieten van een bakkie koffie, lekker onzin uit-
kramen met een gezellige medepatiënte (toch eens vragen hoe ze heet).
En toen kwam er bezoek en bezoek en bezoek en bezoek en was ut uiterst gezellig en hebben
we eindelijk weer eens ontspannen kunnen lachen om niks.
Hartstikke fijn!
Om 19.00 uur was de energie op, maar bleef er een glimlach op Rob zijn gezicht en hij zei:
“Ik ben helemaal kapot, maar dat is het dubbel en dwars waard. Ik heb een topdag gehad, gezellig
gelachen. Daar heb ik wat aan. Alleen beetje jammer dat ik nu niets meer in het gastenboek kan
schrijven.”
Zondag 29 aug
Ook vandaag gezellig visite gehad, dat zorgt toch voor de nodige afleiding.
Verder niet veel nieuws te melden
Maandag 30 aug
Het is een heftig emotionele dag geweest. Gesprekken met artsen gehad.
Ik kan nu alleen maar dit kwijt, Rob en ik hebben het ontzettend zwaar…
Dinsdag 31 aug
Prettige dag vandaag. Rob heeft korte stukjes zonder rollator gelopen, wat hem goed afging.
En helemaal zelfstandig gedouched, zittend op de douchestoel natuurlijk.
Verder wordt ie helemaal gek van het bijhouden van zijn vochtbeperking.
Wanneer je maar 1500 cc mag drinken in 24 uur ben je niet blij.
Ga maar na, ieder kopje koffie is 125 cc, iedere beker is 150 cc, een bekertje schaafijs met
siroop is 75 cc, een waterijsje is 55 cc, toetje 150 cc, een pakje energiespul 200 cc,
zelfs fruit telt mee.
En dan ook nog opschrijven wat je uitplast!
Ik weet niet of jullie het gastenboek nog een beetje lezen, daarin schrijft Rob zelf ook het één
en ander. Hij vindt het leuk als daarop gereageerd wordt!
En aan alle bezoekers : Bedankt, super dat jullie allemaal blijven komen!
Rob kan dan zijn zinnen verzetten.